Oorlog en vrede

Al een aantal jaren wordt er gewerkt aan een dossier om voor 139 monumenten en begraafplaatsen van de Eerste Wereldoorlog in ons land een erkenning te krijgen als Unesco werelderfgoed. Het dossier werd al in 2017 ingediend door Vlaanderen, Wallonië en Frankrijk maar in 2018 liet het Werelderfgoedcomité weten dat het eerst wilde nadenken of dossiers die een link hebben met conflicten wel thuishoren op de Werelderfgoedlijst. Die denkoefening is intussen afgerond en de conclusie van de lidstaten is dat dergelijke dossiers wel degelijk in aanmerking komen omdat ze ook een belangrijke vredesboodschap kunnen uitdragen. De sfeer op zo’n begraafplaats is sereen, het is een plek van dialoog en verzoening.

Afgelopen week vroeg ik in de commissie onroerend erfgoed wat de Vlaamse regering, en de minister in het bijzonder doet om onze Unesco-kandidatuur te ondersteunen, breder bekend te maken en te promoten. Minister Diependaele: “We zijn nu al gestart met een campagne om lidstaten en vooral leden van het Werelderfgoedcomité te benaderen. We willen dat comitéleden een beslissing kunnen nemen op basis van correcte en volledige informatie. Daarom zijn er bilaterale contacten en er is op 21 juni ook een breder outreach-moment voorzien in Parijs. Daarop zijn alle delegaties uitgenodigd. Het moment van de waarheid wordt dan de grote bijeenkomst van het Werelderfgoedcomité in Riyad. De precieze agenda en timetable is nog niet bekend, maar we verwachten dat het dossier rond 20 of 21 september aan bod zal komen.” Laten we een schietgebedje doen....