49ste plaats, Antwerpen
Kruimelpad
Adopteer eens een...graf
Omdat hij honderd jaar geleden overleed, ben ik afgelopen week es gaan kijken naar het graf van de ‘Antwerpse Horta’: architect Jules Hofman. Hij was een voortrekker van de art nouveaustijl en heeft in Antwerpen oa huizen gebouwd in de wijk Zurenborg, van zijn hand is ook het beschermde Elixir d’Anvers op de Haantjeslei en zijn grootste verwezenlijking is de synagoge aan de Ooststraat.
Ik las dus dat het grafmonument van Hofman op het Sint-Fredeganduskerkhof onlangs gerestaureerd is naar aanleiding van zijn honderdjarig overlijden. Die restauratie gebeurde dankzij de erfgenamen, die hadden het ‘peterschap’ opgenomen.
Als de concessie van een grafmonument niet wordt vernieuwd, wordt het monument automatisch eigendom van de stad. Als dan iemand (hoeft geen familie te zijn) het peterschap op zich neemt, betekent dat dat hij instaat voor het onderhoud. Dat engagement heeft geen financiële implicaties, de voorwaarden vind je op www.antwerpen.be. En dan is er nog de bruikleen, die houdt in dat je de concessie (betalend) overneemt en je je geliefde dus kunt laten begraven in een historisch monument.
Ik wandelde door het beschermde deel van de begraafplaats en het moet me van het hart dat ik lichtjes verbijsterd was over de toestand van sommige grafmonumenten. In publicaties wordt Sint-Fredegandus het Père-Lachaise van Antwerpen genoemd, omwille van de Antwerpse prominenten die er rusten. Zelf zou ik het eerder oneerbiedig Misère-Lachaise willen noemen. Tientallen monumenten staan op instorten of liggen al in puin. Pijnlijk.
Het stadsbestuur is erg begaan met erfgoed, alleen zijn er momenteel andere prioriteiten.
Misschien zijn de meeste mensen zelfs niet op de hoogte van de mogelijkheid om peter te worden of een bruikleen aan te gaan. Vandaar mijn oproep, het zou mooi zijn dat groepen, bedrijven of particulieren zich zouden ontfermen over de historische grafmonumenten die staan te verkommeren.
Het gaat over een uniek stukje Deurne waar peis en vree heerst.
Het gaat over een bijzonder stuk erfgoed dat onze geliefden doet voortleven.
Het gaat over ons verleden dat een toekomst moet hebben.